اجل پدیدههای طبیعیاَجَل، سرآمد زمانی یا تمام مدّت هر پدیده، کار یا موجود میباشد و در علم کلام، مدّت عمر انسان و زمان فرا رسیدن مرگ انسان را نیز اجل میگویند. در قرآن برای پدیدههای طبیعی مانند خورشید، آسمانها و زمین اجل تعیین شده است. در این مقاله به بررسی این موضوع میپردازیم. ۱ - دیدگاه قرآنیقرآن کریم در آیات ۸ سوره روم، و ۳ سوره احقاف، به اجل آسمانها و زمین و در آیات ۲ سوره رعد و ۲۹ سوره لقمان و ۱۳ سوره فاطر و ۵ سوره زمر، به اجل خورشید و ماه اشاره، و از آن با «اجل مسمّی» (وقت معین شده) تعبیر کرده است. آیات پیشین بیانگر این مطلب است که این موجودات، دائم و سرمدی نبوده. بلکه در روز معینی که نزد خداوند روشن است، آنها نیز فانی و منقرض خواهند شد که براساس آیات دیگر آن روز، روز قیامت خواهد بود. آیه ۵ سوره حج «ونقرّ فیالارحام ما نشاء الی اجل مسمّی ثمّ نخرجکم طفلا» نیز زمان استقرار جنین در رحم مادر را مدتی مشخّص و از پیش تعیین شده میداند. ۲ - پانویس
۳ - منبعپژوهشگاه فرهنگ ومعارف اسلامی، دانشنامه موضوعی قرآن، برگرفته از مقاله «اجل»، تاریخ بازیابی ۹۸/۵/۹. |