زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اجل پدیده‌های طبیعی





اَجَل، سرآمد زمانی یا تمام مدّت هر پدیده، کار یا موجود می‌باشد و در علم کلام، مدّت عمر انسان و زمان فرا رسیدن مرگ انسان را نیز اجل می‌گویند. در قرآن برای پدیده‌های طبیعی مانند خورشید، آسمان‌ها و زمین اجل تعیین شده است. در این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازیم.


۱ - دیدگاه قرآنی



قرآن کریم در آیات ۸ سوره روم، و ۳ سوره احقاف، به اجل آسمان‌ها و زمین و در آیات ۲ سوره رعد و ۲۹ سوره لقمان و ۱۳ سوره فاطر و ۵ سوره زمر، به اجل خورشید و ماه اشاره، و از آن با «اجل مسمّی» (وقت معین شده) تعبیر کرده است. آیات پیشین بیان‌گر این مطلب است که این موجودات، دائم و سرمدی نبوده. بلکه در روز معینی که نزد خداوند روشن است، آن‌ها نیز فانی و منقرض خواهند شد که براساس آیات دیگر آن روز، روز قیامت خواهد بود. آیه ‌۵ سوره حج «و‌نقرّ فی‌الارحام ما نشاء الی اجل مسمّی ثمّ نخرجکم طفلا» نیز زمان استقرار جنین در رحم مادر را مدتی مشخّص و از پیش تعیین شده می‌داند.

۲ - پانویس


 
۱. روم/سوره۳۰، آیه۸.    
۲. احقاف/سوره۴۶، آیه۳.    
۳. رعد/سوره۱۳، آیه۲.    
۴. لقمان/سوره۳۱، آیه۲۹.    
۵. فاطر/سوره۳۵، آیه۱۳.    
۶. زمر/سوره۳۹، آیه۵.    
۷. تکویر/سوره۸۱، آیه۱‌‌۳.    
۸. انفطار/سوره۸۲، آیه۱.    
۹. انشقاق/سوره۸۴، آیه۱‌‌۵.    
۱۰. حج/سوره۲۲، آیه۵.    


۳ - منبع


پژوهشگاه فرهنگ ومعارف اسلامی، دانشنامه موضوعی قرآن، برگرفته از مقاله «اجل»، تاریخ بازیابی ۹۸/۵/۹.    


رده‌های این صفحه : اجل | مباحث قرآنی | مباحث کلامی | مرگ




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.